In de besneeuwde bergen tussen Zwitserland en Italië woedt al jaren een vriendelijke, maar vurige strijd. Niet om grenzen of politiek, maar om iets veel belangrijkers (voor wijnliefhebbers althans): de oorsprong van de Petite Arvine-druif.

Vraag een Zwitserse wijnmaker waar Petite Arvine vandaan komt, en hij zal trots vertellen dat deze druif al sinds de 17e eeuw in het kanton Wallis (Valais) groeit. De Zwitsers zien Petite Arvine als hún nationale witte parel, een druif die nergens anders zo goed tot zijn recht komt als in hun gletsjervalleien.

Vraag je echter een wijnboer uit Valle d’Aosta naar de oorsprong van Petite Arvine, dan zal hij glimlachen en zeggen: "Misschien komt de naam uit Wallis, maar wij maken de wijn tot wat hij vandaag is!" Ze verwijzen graag naar de 'kanunniken' van de Grote Sint-Bernhardpas, een religieuze gemeenschap die in de Alpen leefde en onder andere verantwoordelijk was voor het beheren van de beroemde Hospice du Grand-Saint-Bernard, waar reizigers en pelgrims werden opgevangen. Deze kanunniken speelden een belangrijke rol in de wijnbouw van Valle d’Aosta, omdat ze in de jaren '70 druivenrassen naar de vallei brachten deze hielpen floreren op de mineraalrijke, door gletsjers gevormde bodems.

De Zwitsers behandelen hun Petite Arvine als een juweel. De wijnen zijn strak, fris en mineraal, met aroma’s van citrus, witte bloemen en een subtiel zilte toets die doet denken aan een frisse bergbries. Soms laten ze de druiven indrogen voor een prachtige zoete wijn, de Flétri.

In Valle d’Aosta pakt men het nét iets anders aan. Hier krijgt de wijn meer rijpheid, met tropische fruittonen van ananas en passievrucht, zonder het frisse karakter te verliezen. Italiaans temperament, met de elegantie van de Alpen.